Związek widziany przez różowe okulary
Pomimo romantycznych oczekiwań i marzeń, rzeczywistość relacji między partnerami często różni się od idealizowanego obrazu. Związek to dynamiczny proces, w którym partnerzy muszą stawić czoła różnym wyzwaniom. Niezależnie od tego, czy są to drobne nieporozumienia czy poważne konflikty, trudności mogą mieć istotny wpływ na relację i zadowolenie w związku. Praktycznie żadna relacja nie jest wolna od trudności. Może to wynikać z różnic w wartościach, oczekiwaniach, stylach komunikacji czy konfliktach zainteresowań. Parom często trudno pogodzić różnice i znaleźć kompromis. Ponadto, zmienne czynniki zewnętrzne, takie jak stres, problemy finansowe, presja społeczna czy zmiany życiowe, mogą dodatkowo wpływać na związek. To praca nad relacją, komunikacja i wzajemne wsparcie są kluczowe dla budowania trwałej i satysfakcjonującej relacji. Niestety, niektóre pary podejmują decyzję o posiadaniu dziecka, wierząc, że pomoże to naprawić ich związek. Takie podejście, nazywane “dzieckiem-lekarstwem”, jest jednak nieodpowiednie i nieefektywne. W niniejszym artykule postaramy się dowiedzieć, dlaczego tak jest.
Związki – trochę literatury 🙂
Zacznijmy od literatury. J. Plopa w książce pt. “Związki partnerskie wobec kryzysu”, podkreśla, że problemy w związku wynikają z różnych czynników, takich jak brak komunikacji, niezaspokojone emocjonalne potrzeby, różnice w wartościach czy trudności seksualne. Niezależnie od tego, czy para już ma dziecko, czy rozważa jego pojawienie się, ważne jest podjęcie konkretnych kroków w celu rozwiązania trudności i naprawy związku. Istotne jest zrozumienie, że dziecko nie powinno być używane jako narzędzie do zapełnienia luki emocjonalnej lub naprawy relacji. Dziecko nie jest odpowiedzialne za rozwiązanie problemów dorosłych i nie powinno być obciążane taką rolą. Natomiast autorzy książki “Komunikacja partnerska” A. Nowakowski i M. Piotrowski podkreślają, że kluczem do rozwiązania problemów w związku jest rozwijanie umiejętności komunikacji i empatii. Otwarte rozmowy, wysłuchiwanie i wzajemne zrozumienie są niezwykle istotne dla budowania trwałej i satysfakcjonującej relacji.
O kobietach…
Kobiety bardzo często czują presję społeczną i oczekiwania dotyczące bycia matką. Mogą wierzyć, że dziecko wzmocni więź z partnerem i uczyni związek bardziej satysfakcjonującym. Jednak badania przeprowadzone przez Kaczmarka (2020) pokazują, że wpływ dziecka na związek może być bardziej skomplikowany niż się wydaje. Kobiety często muszą zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, takimi jak brak czasu dla siebie, zmęczenie i konflikty związane z różnymi stylami wychowania. To może prowadzić do wzrostu napięcia i konfliktów w związku.
…i o mężczyznach
Mężczyźni co prawda nie są poddawani takiej samej presji społecznej dotyczącej bycia rodzicem jak kobiety, niemniej jednak niektórzy z nich mogą wierzyć, że dziecko wzmocni więź w związku i przyniesie poczucie spełnienia. Badania przeprowadzone przez Tomanowicza, Lewowicką i Bednarską (2018) wykazały jednak, że dzieci urodzone w ramach narzędzia naprawy związku rodziców mogą doświadczać trudności związanych z poczuciem tożsamości. Często czują się odpowiedzialne za utrzymanie związku rodziców i nie mają pełnego poczucia własnej wartości. To może prowadzić do trudności emocjonalnych i relacyjnych.
Dziecko jako lekarstwo na trudy związku
Uwzględniając perspektywę pary jako całości, można dostrzec dodatkowe aspekty, które wpływają na kwestię korzystania z dziecka jako lekarstwa na problemy w związku. Dla niektórych par posiadanie dziecka może być postrzegane jako wspólny cel, który motywuje ich do lepszej komunikacji i pracy nad związkiem. Odczuwanie wspólnego celu i odpowiedzialności może pomóc skoncentrować się na czymś większym niż własne problemy i budować więź partnerską. Jednakże, postrzeganie dziecka jako jedynego rozwiązania dla problemów w związku może prowadzić do rozczarowania, jeśli okazuje się, że problemy nie znikają wraz z pojawieniem się dziecka. Niestety zdarza się, zarówno u niektórych kobiet jak i mężczyzn, że pojawia się myśl, że dzięki dziecku, mogą zatrzymać swojego partnera lub partnerkę przy sobie. To zjawisko wynika często z obawy przed utratą związku lub lękiem przed samotnością. Badania sugerują, że takie podejście może być niezdrowe dla relacji partnerskiej i nieefektywne w dłuższej perspektywie. W swojej książce “Psychologia relacji partnerskich” autorzy Bradbury i Karney (2019) zauważają, że wykorzystywanie dziecka jako narzędzia do zatrzymania partnera jest niezdrowe dla wszystkich zaangażowanych stron. W rzeczywistości, takie działanie może prowadzić do większej napiętości i nierównowagi w związku, co może w efekcie przyczynić się do jego pogorszenia. Ponadto, próby manipulacji partnerem za pomocą dziecka mogą powodować niewłaściwą presję na dziecko, które staje się obiektem napięcia i oczekiwań.
Dziecko rozwiązaniem problemów w relacji?
Ważne jest, aby para zdawała sobie sprawę, że dziecko samo w sobie nie rozwiąże ich problemów. Konieczne jest równoczesne inwestowanie czasu i wysiłku w naprawę związku oraz w przygotowanie się do roli rodziców. Komunikacja, jasne wyrażanie oczekiwań i wspólne cele są kluczowe dla budowania trwałej i zdrowej relacji. Należy jednak zauważyć, że posiadanie dziecka w sytuacji problematycznego związku może wprowadzać dodatkowe napięcia i stres. Odpowiedzialność za opiekę nad dzieckiem wymaga współpracy, elastyczności i poświęcenia czasu, które mogą jeszcze bardziej obciążyć napięte relacje. Często dochodzi do konfliktów dotyczących podziału obowiązków i różnic w stylach wychowania, co może pogłębiać istniejące problemy w związku. Warto jednak zauważyć, że każda para i ich sytuacja są unikalne, i w każdym przypadku istotne jest uważne rozważenie wszystkich aspektów, posiadanie realistycznych oczekiwań i otwarta komunikacja między partnerami.
Podsumowanie
Podsumowując, zarówno para jako całość, jak i każdy z partnerów indywidualnie, muszą zdawać sobie sprawę, że posiadanie dziecka nie jest gwarancją naprawy trudności w związku. Istotne jest skupienie się na budowaniu zdrowej i satysfakcjonującej relacji, pracując nad komunikacją i rozwiązywaniem konfliktów. Posiadanie dziecka to ogromne wyzwanie i odpowiedzialność, które powinno wynikać z miłości i gotowości do bycia rodzicem, a nie próby naprawienia problemów w związku. Jeśli para boryka się z trudnościami i rozważa posiadanie dziecka jako lekarstwa na te problemy, zaleca się skonsultowanie się z profesjonalistą, takim jak psycholog czy terapeuta. Taka konsultacja może pomóc partnerom lepiej zrozumieć źródło ich trudności i pracować nad ich rozwiązaniem. To pozwoli im budować zdrowe fundamenty dla przyszłej rodziny i uniknąć przenoszenia nierozwiązanych problemów na dziecko.
autor: Danuta Skrzypczak, studentka psychologii, praktykantka
Literatura:
Plopa, J. Związki partnerskie wobec kryzysu. Wydawnictwo XYZ.
Nowakowski, A., & Piotrowski, M. (rok wydania). Komunikacja partnerska. Wydawnictwo ABC.
Kaczmarek, A. (2020). Jak dzieci wpływają na związek partnerski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tomanowicz, K., Lewowicka, M., & Bednarska, A. (2018). Poczucie tożsamości dziecka urodzonego w ramach narzędzia naprawy związku rodziców. Przegląd Psychologiczny, 61(1), 27-40.
Bradbury, T. N., & Karney, B. R. (2019). Psychologia relacji partnerskich. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
